Πριν χρόνια, είχα διαβάσει μια σοφή παρατήρηση ενός φανατικού θαυμαστή του μεγάλου Μάνου Κατράκη. «Ξέρω καλά ότι ο Κατράκης έχει πάντα τρακ, κάθε φορά που βγαίνει στη σκηνή, το ίδιο τρακ το έχει και ο θεατής. Λίγο πριν σβήσουν τα φώτα της πλατείας, πιάνω τον εαυτό μου, εάν αυτό που θα δω είναι αντάξιο της προσδοκίας μου.»
Σε περίπου 30 νύχτες στο ανοιχτό θέατρο της Άνδρου, θα χτυπάει η καρδιά μου σ’ αυτή την τεράστια ησυχία μέσα στο σκοτάδι, γι αυτά που επιλέξαμε φέτος για τις νύχτες πολιτισμού.
Το φως του πρώτου προβολέα στη σκηνή, τα ευαίσθητα δάχτυλα του πιανίστα στην έναρξη, τα χρωματιστά πρόσωπα των ηθοποιών λίγο πριν ακουστεί η πρώτη λέξη, με καθησυχάζουν.
Είναι η ώρα να καθαρίσουν οι ψυχές μας…
Παντελής Βούλγαρης
Καλλιτεχνικός Διευθυντής